Corona legt land plat, maar toont ook veel moois

Sinds deze week plooit het leven van bijna alle Belgen zich terug op het gezin. Je mag alleen buitenshuis om naar je werk te gaan, naar de voedingswinkel, bank, post, apotheek en krantenwinkel. De scholen en speeltuintjes zijn  dicht. En ook op het werk moeten de regels van social distancing (anderhalve meter afstand) gerespecteerd worden. Deze maatregelen zijn ongezien sinds het bestaan van België, maar zijn nodig om te verhinderen dat de ziekenhuizen onder een golf van het sars-CoV-2- virus kraken. Elke besmette persoon besmet gemiddeld 2.5 andere personen en dit is afhankelijk van het aantal contacten en de besmettelijkheid van het virus. Het aantal contacten brengen we terug door binnen te blijven en de besmettelijkheid door hygiënemaatregelen zoals veelvuldig handen wassen, geen contact met de risicogroepen, hoesten en niezen in een doekje of in de elleboog…

Het is dus gelukkig overal stil, de straten en treinen zijn leeg en gelukkig mogen we nog buiten ( als we afstand houden) en dat doen we ook.  Blijven bewegen, ieder naar eigen vermogen, is immers ook essentieel voor lichaam en geest. We komen elkaar tegen op straat. Een glimlach, een mooie magnolia, paaslelies in de Bevegemse straten en een vriendelijk woord zorgen voor mooie momenten en zo kunnen we het klein geluk koesteren. We zien veel initiatieven van solidariteit en die kan men alleen maar aanmoedigen. Bevegemse, wapperende witte lakens en ook het dagelijkse applaus voor de zorgverstrekkers is hartverwarmend.

Er zijn veel manieren om de coronacrisis het hoofd te bieden, en gelukkig draagt iedereen zijn steentje bij. Steek je energie in het geven van warmte en vriendschap aan elkaar, ook als het via de digitale weg of de telefoon is. Virtuele verhalen vertellen aan de open haard stimuleert de verbondenheid. Maar ook kunst helpt : muziek en een stem op de radio verbindt. Marthe (10jr) doet het met een tekening : zij wil graag corona vertrappelen à la Keith Haring.

Wie heeft een andere tip?

Deze week gaf Lieven Annemans ( hoogleraar gezondheids-en welzijnseconomie) in een opininiestuk in een krant het volgende mee :

Men kan de tijd die men heeft besteden aan zinvolle dingen. De gezondheidswerkers en mensen die ons voorzien van voeding en andere levensmiddelen doen dit nog meer dan pooit, ze verdienen het grootste respect. Maar zij die noodgedwongen thuiszitten kunnen de tijd gebruiken om zich nuttig te maken voor anderen ( wat vaker iemand die alleen is via de e-wegen contacteren, een boodschap doen voor een ander, een actie op touw zetten) en om zichzelf te ontplooien (een taal leren, creatieve dingen doen). Binnen de beperkingen zijn de mogelijkheden oneindig.
Dit is geen volledige lockdown. Het is een lookup, en dan nog in de twee mogelijke betekenissen van het woord. We kijken naar boven en vooruit, en gaan op zoek naar wat we kunnen voor anderen en onszelf. Op zoek naar de essentie van geluk. En wie weet naar een nieuwe en betere samenleving.

Als dat geen mooie gedachte is…..